İKARUS’UN DÜŞÜŞÜ

Koç dolunayı enerjisine yakışacağını düşündüğüm en sevdiğim mitolojik hikayelerden biri olan Daidalos ve oğlu İkarus'un hikayesi bize ne anlatıyor bakalım mı?

Başarılı bir zanaat ustası Atinalı Daidalos vakti ile öfke ve kıskançlığın kendisine nasıl zarar verdiğini yaşayarak tecrübe etmiş bilge biri olmasına rağmen; iyilik yapma adına kralın düşmanına yardımcı olarak krala ihanet etmiş ve bu yüzden oğlu İkarus ile birlikte çıkışı olmayan bir labirentte tutsak edilmişlerdir.

Bir süre sonra usta babanın aklına gökyüzünde uçan kuşlardan düşen tüylerden kanat yapma fikri gelir..Çünkü labirentten uçmak dışında kurtuluşun olmadığını bilir.

Bir müddet labirente düşen tüyleri biriktirir ve bunları balmumu ile birleştirerek hem olduğuna hem kendisine uçmasını sağlayacak kanat hazırlar.

Kaçış günü gelmiştir!!

Baba; uçmadan önce oğluna,

""Çok alçaktan uçarsa denize düşeceğini, çok yüksekten uçarsa güneş ışınları yüzünden kanatlarının eriyeceğini"" söyler.

İkarus’u dengeli bir şekilde uçması gerektiği konusunda sıkı sıkı tembihledikten sonra ikisi de uçmaya başlarlar.

İkarus UÇTUKCA, büyük bir cesaretle uçmanın verdiği ZAFER ve ÖZGÜRLÜK hissi ile babasının sözlerini unutur ve daha da yükselmeye başlar..

Genç adam öyle yükselir ki, Güneş Tanrısı Helios, bunu kendisine karşı bir saygısızlık olarak algılar ve güneş ışınlarıyla İkarus' un kanatlarındaki bal mumunu eritir..Bunun üzerine İkarus tepetaklak olur ve hızla denize düşer, gözden kaybolur..

Dengenin önemine vurgu yapan bu hikayede PAYIMIZA DÜŞEN,

""Cesaret ve Özgürlüğün ancak otokontrol sağlayarak bizi başarıya ulaştırabileceği mesajını sevgiyle kabul etmek olsun.

Ne kontrolsüz cesaretle yüksekten ne de fazla tevazu ile alçaktan...Orta yoldan olsun yollarımız.